Η γονοκκοκική λοίμωξη, γνωστή ως γονόρροια, ανήκει στη λίστα των διαδεδομένων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και προκαλείται από ένα Gram αρνητικό αερόβιο διπλόκοκκο, τη Νeisseria gonorrhoae.
Ο κύριος τρόπος μετάδοσης της γονόρροιας είναι η σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, μπορεί να μεταδοθεί και από τη μητέρα στο νεογνό κατά τη διάρκεια του τοκετού. Προσβάλλει περιοχές όπως η ουρήθρα στους άνδρες, ο τράχηλος της μήτρας στις γυναίκες καθώς επίσης και ο επιπεφυκότας των ματιών. Προσκολλάται στα κύτταρα των βλεννογόνων και στη συνέχεια προκαλεί φλεγμονή. Εάν δε χορηγηθεί θεραπεία με αντιβιοτικά εγκαίρως, το μικρόβιο μεταφέρεται μέσω του αίματος και προκαλείται γενικευμένη γονοκκοκική λοίμωξη.
Σε πολλές περιπτώσεις είναι πιθανό η μόλυνση να είναι ασυμπτωματική. Τα πιο συνηθισμένα όμως συμπτώματα της γονόρροιας είναι τα εξής:
Στους άνδρες η τυπική εικόνα της γονόρροιας είναι η ουρηθρίτιδα, η έκκριση δηλαδή πυώδους υγρού από την ουρήθρα. Συνοδεύεται με πόνο κατά την ούρηση και πρήξιμο του στομίου της ουρήθρας. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί ως επιδιδυμίτιδα ή ορχίτιδα με πόνο και οίδημα στους όρχεις. Μία άλλη εκδήλωση της γονόρροιας αποτελεί η πρωκτίτις. Σε αυτή την περίπτωση οι άνδρες έχουν πυώδες έκκριμα στον πρωκτό, δυσκοιλιότητα και πόνο κατά την εκκένωση. Εμφανίζεται σε άτομα που έχουν πρωκτικές επαφές και η λοίμωξη αυτή μπορεί να τους κάνει περισσότερο ευάλωτους στον HIV. Τέλος, ένα ακόμα σύμπτωμα αποτελεί η φαρυγγίτιδα, η οποία υπάρχει περίπτωση να είναι και ασυμπτωματική. Διαφορετικά, προκαλεί τραχηλική λεμφαδενοπάθεια και ευαισθησία στον φάρυγγα.
Στις γυναίκες η γονόρροια κάνει την εμφάνιση της με τραχηλίτιδα ή ουρηθρίτιδα. Μπορεί να εμφανίσουν φλεγμονή στον ενδοτράχηλο, πόνο κατά την ούρηση, έκκριση πυώδους υγρού και καύσο στον κόλπο. Οι αυξημένες εκκρίσεις του κόλπου ή της ουρήθρας μπορεί να μολύνουν την περιοχή του πρωκτού ακόμα και χωρίς πρωκτική επαφή. Επιπλέον, μπορεί να προκαλέσει ενδοπυελική φλεγμονώδη νόσο. Αυτό συμβαίνει όταν το μικρόβιο προσβάλλει τη μήτρα και τις σάλπιγγες και έχει ως συνέπεια τη στειρότητα. Τα συμπτώματα της είναι ο πυρετός, οι εμετοί, ο πόνος στην οσφυική χώρα και εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Άτομα με ενδοπυελική φλεγμονώδη νόσο μπορεί να παρουσιάσουν περιηπατίτιδα, φλεγμονή δηλαδή της κάψας του ύπατος. Υπάρχει περίπτωση να μολυνθούν οι αδένες όπως ο Skene και ο βαριθολίνιος και να παρατηρηθεί διόγκωση αυτών. Τέλος, μία άλλη εκδήλωση της γονόρροιας στις γυναίκες είναι η γενικευμένη γονοκκοκική νόσος. Συγκεκριμένα, γίνεται επέκταση της νόσου από το ένα σημείο του σώματος στα υπόλοιπα μέσω του αίματος.
Κατά τη διάρκεια του τοκετού υπάρχει πιθανότητα να μολυνθεί το νεογνό καθώς έρχεται σε επαφή με μολυσμένα σημεία του σώματος της μητέρας ή από μολυσμένες εκκρίσεις των γεννητικών της οργάνων. Η γονόρροια προκαλεί στα νεογνά μια σοβαρή μόλυνση των ματιών, τη γονοκοκκική οφθαλμίτιδα η οποία κάνει την εμφάνιση της 2-5 μέρες μετά τη μόλυνση.
Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό των μολύνσεων με γονοκοκκική λοίμωξη συνυπάρχει και με χλαμυδιακή λοίμωξη. Για το λόγο αυτό ξεκινάμε αρχικά θεραπεία για τα χλαμύδια. Θα πρέπει να εξετάσουμε με προσοχή ότι δεν υπάρχει κάποιο άλλο αίτιο και να αποκλείσουμε όλες τις υπόλοιπες νόσους που ίσως ταιριάζουν με τα συμπτώματα της γονόρροιας. Δυστυχώς, υπάρχουν στελέχη που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Έτσι, τη πιο επιτυχημένη θεραπεία αποτελεί η χορήγηση κεφαλοσπορινών. Συγκεκριμένα, υπάρχουν κεφαλοσπορίνες όπως η κεφιξίμη 400mg, η κεφτιζοξίμη 500mg, η κεφοταξίμη 500mg και η κεφοξιτίνη 2 g που καταπολεμούν τη νόσο σε μεγάλο ποσοστό. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στην αντιμετώπιση της νόσου αποτελεί η χρήση κεφτριαξόνης. Σε άτομα που είναι αλλεργικά στις κεφαλοσπορίνες, χορηγείται αζιθρομυκίνη και σπεκτινομυκίνη.
Σε περίπτωση εγκυμοσύνης η θεραπεία από την μόλυνση της γονόρροιας επιτυγχάνεται με τη χορήγηση κεφαλοσπορινών όπως η αζιθρομυκίνη αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η χορήγηση δοξυκυκλίνης. Στα νεογνά χορηγείται ερυθρομυκίνη.
Σε περιπτώσεις γενικευμένης γονοκοκκικής λοίμωξης απαιτείται νοσηλεία.
Για να αποφευχθεί η επαναμόλυνση, είναι πολύ σημαντικό να εξεταστούν και οι δύο σύντροφοι ακόμα και οι προηγούμενοι στο διάστημα 2-3 μηνών. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι απαραίτητη η αποχή από κάθε σεξουαλική επαφή έως ότου εξαφανιστούν τα συμπτώματα και είμαστε σίγουροι για την καταπολέμηση της λοίμωξης. Η χρήση προφυλακτικού είναι απαραίτητη εάν ένας τουλάχιστον από τους συντρόφους έχει μολυνθεί με γονόρροια ή υπάρχουν υποψίες.
DESIGNED & DEVELOPED BY ZONEPAGE
