Κονδυλώματα & Θεραπεία

Τα κονδυλώματα προκαλούνται από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων HPV και αποτελούν ένα από τα πιο συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Προσβάλλουν εξίσου και τα δύο φύλα και εντοπίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού.

Οι βλάβες είναι συνήθως μικρές θηλωματώδεις βλάβες 0,1-1 εκατοστών και το χρώμα τους μπορεί να είναι λευκό ή ίδιο με αυτό του δέρματος. Το μέγεθος τους ποικίλλει και σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 12 εκατοστά. Μπορεί να εμφανιστούν μεμονωμένα ή πολλά μαζί.

Τα κονδυλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά. Ωστόσο, σε σπάνιες περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί κνησμός ή αίσθημα καύσου στην περιοχή. Αν τραυματιστούν μπορεί να προκαλέσουν μικρή αιμορραγία.

Ο ιός HPV εμφανίζεται στην πρωκτογεννητική περιοχή και συγκεκριμένα στο αιδοίο, τον κόλπο, τον τράχηλο , το πέος, το όσχεο, την ουρήθρα, τον πρωκτό και τις περιοχές γύρω από αυτά. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αρκετά συχνά και στον στοματικό βλεννογόνο εξαιτίας του στοματικού σεξ.

Είναι πολύ σημαντικό η διάγνωση των κονδυλωμάτων να γίνεται από έμπειρο δερματολόγο, καθώς οι βλάβες μοιάζουν συχνά με άλλα νοσήματα όπως είναι για παράδειγμα η μολυσματική τέρμινθος. Η διάγνωση των εσωτερικών κονδυλωμάτων στις γυναίκες γίνεται με το τεστ Παπανικολάου. Μετά τον εντοπισμό εξωτερικών κονδυλωμάτων στους άνδρες μπορεί να ακολουθήσει ουρηθροσκόπηση ή βιοψία.

Εφόσον τα κονδυλώματα είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, ο κύριος τρόπος μετάδοσης τους είναι η σεξουαλική επαφή. Βέβαια, ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί ακόμα και αν έχει άμεση δερματική επαφή με τις βλάβες. Αυτό εξαρτάται άμεσα από το επίπεδο υγείας και το ανοσοποιητικό του σύστημα.

Τα κονδυλώματα στην στοματική κοιλότητα είναι πιο σπάνια, ωστόσο έχει παρατηρηθεί αύξηση των κρουσμάτων τα τελευταία χρόνια.

Τέλος, σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ο ιός αλλά δεν εμφανίζονται τα συμπτώματα του, το ξύρισμα ή οι μικροτραυματισμοί στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να προκαλέσουν την κλινική εμφάνιση του.

Η μετάδοση από τις ψάθες στην παραλία, από τις πετσέτες ή τα καθίσματα θεωρείται εξαιρετικά απίθανη.

Ο χρόνος επώασης της νόσου κυμαίνεται από 3 εβδομάδες έως και 8 μήνες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εκδήλωση των συμπτωμάτων μπορεί να γίνει μήνες ή ακόμα και χρόνια μετά τη μόλυνση. Για το λόγο αυτό είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς πότε ακριβώς προσβλήθηκε από τον ιό.

Υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικοί τύποι του HPV και το 90% των περιπτώσεων οφείλεται στους καλοήθεις γονότυπους 6 και 11. Βέβαια, υπάρχουν τα στελέχη 16 και 18 τα οποία σχετίζονται με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης των κονδυλωμάτων. Όμως, ακόμα και μετά την καταπολέμηση τους ο ιός δεν εκριζώνεται από τον οργανισμό αλλά συνεχίζει να υπάρχει σε λανθάνουσα κατάσταση. Η θεραπεία των βλαβών μπορεί να γίνει με τοπική αγωγή, κρυοθεραπεία, διαθερμοπηξία, χειρουργική αφαίρεση, χρήση CO2 Laser ή Laser Nd-YAG. Αναλόγως με την έκταση του προβλήματος ο δερματολόγος θα προτείνει την κατάλληλη μέθοδο. Μέχρι στιγμής η χρήση Laser έχει τα καλύτερα αποτελέσματα για την αφαίρεση των κονδυλωμάτων αφού δεν αφήνει σημάδι και έχει σχεδόν μηδενικό ποσοστό υποτροπιών. Σε μικρές ηλικίες ο οργανισμός είναι σε θέση να καταπολεμήσει τον ιό από μόνος του σε διάστημα 2 ετών.

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω ο ιός παραμένει στον οργανισμό σε λανθάνουσα κατάσταση. Μετά την αντιμετώπιση των βλαβών συνήθως δεν εμφανίζονται ξανά παρά μόνο σε περίπτωση μόλυνσης από άλλο στέλεχος του ιού ή όταν για κάποιο λόγο « πέσει» η άμυνα του οργανισμού.

Σε περίπτωση εμφάνισης κονδυλωμάτων κατά την εγκυμοσύνη συνιστάται καισαρική.

Η αποφυγή εναλλαγής πολλών ερωτικών συντρόφων και η χρήση προφυλακτικού είναι τα δύο σημαντικότερα μέτρα για να προφυλαχτεί κανείς από τον ιό HPV. Βέβαια, το προφυλακτικό δεν προστατεύει πλήρως αφού υπάρχουν περιοχές γύρω από τα γεννητικά όργανα που μένουν εκτεθιμένες. Επίσης, υπάρχουν εμβόλια που παρέχουν κάλυψη από τα στελέχη του ιού που προκαλούν καρκίνο του τραχήλου και προτείνονται σε κορίτσια που

δεν έχουν ακόμα σεξουαλική δραστηριότητα. Τέλος, είναι σημαντικό να εξετάζονται και οι δύο σύντροφοι σε περίπτωση που εμφανίσει βλάβες μόνο ο ένας.